آلبوم خاطرات پریناز و پریمهر

لبخند زدی و آسمان آبی شد یلدای دلم چقدر مهتابی شد لبخند زدی و خون به جریان افتاد لبهای غزل دوباره سرخابی شد یلداتون مبارک ...

خوشبختی یعنی زندگی با تو بگو کی عاشق تره من یا تو توی لبخندت معجزه داری باتو دنیارو دارم انگاری ...

عشق یعنی در بین صد هزاران مثنوی بوی یک تک بیت ناگه مست و مدهوشت کند ...

دخترم تو زیباترین گل دنیا هستی به گمان من هیچ گلی به زیبایی لبهای تو نخندید و هیچ شکوفه ای به لطافت لبهای تو اینچنین مرموز از هم باز نشده است هر وقت چشمانم به لبهای خندان تو می افتد گویی زندگی برایم لبخند می زند به هرکسی که میرسی ، میگوید آدم فقط یکبار عاشق میشود... دروغ است ... تو باور نکن ... مثلا خود من ،  هر روز دوباره ، عاشقت می شوم.... شکفتن هیچ گلی به زیبایی لبخند تو نیست پس بخند تا گلها از شرم در غنچه بمانند ...

تبسم شیرین عشق گوشه ای از نگاه خداست ، تنها به نگاه او میسپارمت آرش نیستم که کمان به دستم بگیرم اما .....  لحظه های باتو بودن را خوب شکار میکنم از بین خاطراتم ...

تمام اکسیژن های دنیا راهم بیاورند به کارم نمی آید من پر از هوای توام ...

دخترم فرشته ی من مالک رویاهای  بارون زده من قلب من ؛ عشق من؛ حس تکرار نشدنی من ؛ دختر زیبای من؛ نکند فکر کنی در قلب من عشق تو نیست گوش کن !  نبض دلم با تو زمزمه اش یکیست ...

تو آمدی و خدا خواست دخترم باشی و بهترین غزل توی دفترم باشی تو آمدی که بخندی ، خدا به من خندید و استخاره زدم ، گفت کوثرم باشی خدا کند که ببینم عروس گلهایی خداکند که تو باغ صنوبرم باشی خداکند که پر از عشق مادرت باشی خدا کند که پر از مهر مادرم باشی همیشه کاش که یک سمت ، مادرت باشد  تو هم بخدی و در سمت دیگرم باشی تو آمدی که اگر روزگارمان بد بود تو دست کوچک باران باورم باشی بیا که روی لبت باغ یاس می رقصد بیا گلم که خدا خواست دخترم باشی تو آمدی و خدا خواست از همان اول تمام دلخوشی روز آخرم باشی ماه من سه ماهه شدنت مبارک ...

هر روز ، سحر جلوه ای از بودن توست زین شادی من ز شوق خندیدن توست چون جان و دلم مست و خمار است مدام از شب به سحر حاصل اندیشیدن توست ای شراب آتشین ، ناز نگاهت مال من عشوه ها و خنده ها و فتنه هایت مال من شانه های خسته ام در خدمت زلف شما اخمهای هرشب چشمهان نازت مال من ...